Ana içeriğe atla

Gider de Gider

Merhabaaaa! Hayatta birçok zorluk var değil mi? Bunlardan biri de hayatından birini çıkarmak. Hele ki sevdiğin biriyse gerçekten oldukça zor bir durum. Daha önce hayatında var olan bir şeyi hayatından çıkarmak bile yeterince zorken bir canlıyı çıkarmak üç, beş kat daha zor!
Hayattan çıkarmak iki şekilde gerçekleşir: Ölmüştür veya senin için ölmüştür. İki durumda ayrı ayrı zor biliyorsun.
Ama gitmesi gereken gider ve bil ki herkes bir gün gider. Başkasını sever gider, senin mutluluğun için gider(!),ölür gider, kaçar gider, bunalır gider, gider de gider! En iyi ihtimalle ölüm ayırır. O yüzden hiç kimseye bağlanmadan yaşamak zorundayız. Evet, değinmek istediğim konu tam da bu!
Can Yücel diyor ki;
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü…
Ve devamında da bağlanmazsan korkmazsın kaybetmekten de diyor. Ama bunu yapamıyoruz değil mi? Sevildiğimiz an bağlanıyoruz, gün geçtikçe arttırarak. Ama çok tuhaf bir mekanizmamız var! Gidenin acısını kaldırabiliyoruz. Acı eşiğimiz epey yüksek yani...
Birilerine bel bağlayarak yaşamak birlikteyken bile güç zaten. Çünkü bağlanmak sonsuz değer vermektir ve hiç kimse verdiğiniz değerin karşılığını alacağınızın garantisini veremez. Birçok kez üzülmedik mi böyle?
Demem o ki birilerine bağlanarak yaşayamazsın. Tek geldin buraya ve tek gideceksin! Herkes “her zaman” yanında olmayacak, gidecek. Ama sen bunu kaldırabilecek şekilde yaratıldın. Bunu başarabilirsin. Unutmadan, eğer sende bir gün “keyfi olarak” gideceksen, iki kez düşün geridekileri…
Ve unutma, bağlanmadan da yaşarsın. Kendi kendine de başarabilirsin bu hayat mücadelesini! Birçok kez verdiğin değeri göremedin ya üzülme artık bunlara. Çünkü asıl değerli olan sensin, onlar senin verdiğin değer sayesinde değerliydi.
Kendini sev, kendinle mutlu ol, kendinle gülümse. Çünkü sen çok değerlisin ve bunları hak ediyorsun! 😌😌

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bana Değer

Merhaba! Yine yazmadım ihmal ettim buraları. Ama ben burayı bir bahçe gibi görüyorum. Önce bir şeyler ekmeliyim hayatıma. Filizlenip açacak çiçeklerim olsun ki yazayım buralara. Buradaki her bir yazı belki bir gözlem belki kendime bir not. Bugünkü kendime bir not. Herkesin kendine bırakması gereken bir not.. Kendini sev! Her halinde hem de. Sivilcenle, kilonla, boyunla, tarzınla, hayallerinle, seni sen yapan her şeyinle! Sen özelsin! Bak çevrene senden başka var mı bir tane daha? Aynı senin gibi görünen, senin gibi düşünen.. Yok işte, bir tane daha sen yok! İşte bu yüzden önemlisin. Asıl önemli olana geliyorum. Kendine değer ver! Kendine değer verirsen hem kendini sever hem de özel görürsün. Ama öyle laf olsun diye değil. Kendini en değerli görmek zorundasın. Altını çiziyorum bu bir zorunluluk. Kendine değer vermezsen kimse sana değer vermez. Kendini bir başkasından değersiz kılarsan o kişi yarın bir gün kendini değerli kılarsa buna kızamazsın. Ben salak mıyım? Yapar mıyım öyle şe...
8 yorum
Devamı

Yeni Başlangıçlara

Merhaba! Yeni yıla günler kala 2017'ye elveda temalı bir yazı yazmasaydım olmazdı diye düşündüm. Sonuçta uzun zamandır da konuşmuyorduk. Özledim hani seni! Evet, yepyeni bir yıl kapımızı çalarken çoğumuz için yeni yıl biraz iç kıpırtısı da beraberinde getiriyor. Şahsen 2017 benim içim pek de güzel bir yıl değildi. Acaba bu yıl neler olacak? Neler beni bekliyor? diye ben de heyecanlıyım. Peki önemli olan sadece tarihte 7 yerine 8 yazmamız mı? Bu bir çok şeyi değiştirebilir mi? Sende bende değiştirmeyeceğini biliyoruz. Bu bizim için sadece yeni başlangıçlar hedefler için bir heves getirebilir. Peki ya devamlılığı? İşte bundan sonrası bize bağlı. Demek istediğim yeni yılın geçen yıldan çookk farklı geçmesini istiyorsak öyle sadece dilek dilemeyle olmayacağını sende biliyorsun. Bir şeylerin değişmesini istiyorsak bu yeni yılda hedefler koymalı, planlar yapmalıyız. Bunun dışında eğer kendinde değiştirmek istediğin bir şey varsa bunun üzerine gitmek için de güzel bir zaman. Eğer emek...
7 yorum
Devamı

Deneme 1,2

Ne kadar zaman oldu yazmayalı.. Bu gibi eylemleri hep sevgiliye kavuşmaya benzetirim.. Keyif alıp ara verdiğim her şey gibi. Bu kez isminin hakkını vermek istermiscesine denemeden bahsetmek istiyorum.. Kaç kez denedin? Kaç kez kaybettin? Kaç kez dibi gördün? Kaç kez vazgeçtin? Kaç kez başardın, kalbin çarpa çarpa bahsettin bu başarından? Ve en önemlisi "Kaç kez yarım bıraktın?" Düştüğünde kalkmak kadar gurur veren yarım bıraktığını tamamlama hissini kaç kez başardın? Bugün düşünmeni istiyorum.. Yarım kalmış işlerini, yarım kalmış kitaplarını ve hatta belki yarım kalmış dostluk, arkadaşlık ve sevdiğini.. Yarım kalanı tamamlama hissi ile doluyor insan bazen. Her ne kadar zor da olsa o başardım hissi için değecek gibi. Yılların sana bir şekilde yarım bıraktığı her ne varsa tamalamayi denesek bugün? Kalbimiz o huzuru en içinde hissetse..  Ben başladım yarım kalan bloguma yeniden yazılar eklemeye.. İnanın rahatlatıyor.. Yine deneyecek ve yine yarım bırakacak olsan dahi her şey bi...
2 yorum
Devamı