Merhaba!Şimdiye kadar hep senden,bizden konuştuk değil mi?Kendi fikir ve yöntemlerimden bahsettim sana tabi daha önceki yazılarımı okuduysan..😀 Mutlu olun,kahve için,çikolata yiyin diyorum da ben nasılım acaba?Genelde mutlu görünüyor olmam içimin de mutlu olduğu anlamına gelir mi? O halde sana Işılay'ın içinden bahsedeyim bu kez..Ben de bir çok şeye üzülüyorum,kırılıyorum ve bende bazen "Yeter!" diyorum.Çünkü bende insanım.Hani senin başına türlü türlü belalar,saçmalıklar geliyor ya benimde geliyor.Benim de sevdiklerimi üzüyorlar,benim de sevdiklerim hastalanıyor.Bu yüzden seni çoğunlukla anlayabiliyorum.Ne yaşadığını,iç savaşlarını,durumlara verdiğin tepkileri ve durumlar karsında ne kadar güçlü olduğunu bilmiyorum.Sadece sana birinin daha aynı şeyleri yaşamadıysa da aynı hisleri yaşadığını söylüyorum.Biliyorum, bunu zaten biliyorsun ama bazen her şeyin senin üstüne geldiğini, en çok acıyı senin çektiğini düşünüyorsun.Hatta belki de insanların dertleri senin hafifine
Gelin, mutluluğun yolunu beraber arayalım!